...พ.ศ.นี้ ผมก็ยังทำงานเกี่ยวกับการศึกษาของคนที่โตแล้วเหมือนเดิม...
...มีคนหน้าใหม่ผ่านเข้ามาในชีวิตพร้อมกันครั้งละมากๆ เหมือนเดิม...
...ความคาดหวังและความกลัวของคนเหล่านั้น ...นี่ก็เหมือนเดิม...
.
.
.
...แล้วจะมีอะไรใหม่ๆ ไหม? ...
...ดูเหมือนว่าปีนี้ผมจะไม่ค่อยมีอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจมากนัก
...เมื่อตอนที่เริ่มงานนี้ใหม่ๆ ก็กระดี๊กระด๊าดีอยู่
...แต่ยิ่งวัน ความกระดี๊กระด๊านั้นก็เริ่มจืด...เพราะรู้สึกว่าผู้คนที่ผ่านเข้ามานั้น แม้จะเป็นหน้าใหม่ก็จริง แต่ก็มีอะไรๆ คล้ายๆ กันกับพวกที่เคยเดินผ่านเราไปเมื่อปีกลาย เลยไม่ค่อยจะรู้สึกตื่นเต้น เหมือนกับครั้งแรกๆ แต่ก็ไม่ได้เฉยไปเสียทีเดียว บางทีต้องมองแบบระแวดระวังเล็กน้อยถึงปานกลาง...
...ทำนองว่ารอหยั่งเชิงกันก่อน...
...ก็คงต้องรอดูกันไปล่ะครับ...
...มีคนหน้าใหม่ผ่านเข้ามาในชีวิตพร้อมกันครั้งละมากๆ เหมือนเดิม...
...ความคาดหวังและความกลัวของคนเหล่านั้น ...นี่ก็เหมือนเดิม...
.
.
.
...แล้วจะมีอะไรใหม่ๆ ไหม? ...
...ดูเหมือนว่าปีนี้ผมจะไม่ค่อยมีอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจมากนัก
...เมื่อตอนที่เริ่มงานนี้ใหม่ๆ ก็กระดี๊กระด๊าดีอยู่
...แต่ยิ่งวัน ความกระดี๊กระด๊านั้นก็เริ่มจืด...เพราะรู้สึกว่าผู้คนที่ผ่านเข้ามานั้น แม้จะเป็นหน้าใหม่ก็จริง แต่ก็มีอะไรๆ คล้ายๆ กันกับพวกที่เคยเดินผ่านเราไปเมื่อปีกลาย เลยไม่ค่อยจะรู้สึกตื่นเต้น เหมือนกับครั้งแรกๆ แต่ก็ไม่ได้เฉยไปเสียทีเดียว บางทีต้องมองแบบระแวดระวังเล็กน้อยถึงปานกลาง...
...ทำนองว่ารอหยั่งเชิงกันก่อน...
...ก็คงต้องรอดูกันไปล่ะครับ...
3 ความคิดเห็น:
กังวลอะไรล่ะคะ
มีเด็กน่ารักมากมายรอคุณให้ความรู้
อาจารย์ค่ะ ถึงแม้ว่าพวกเราอาจเข้ามาแล้วก็จากไปแต่พวกเราก็นึกถึงบุคคลที่มีพระคุณ ที่ให้ความรุ้เราเสมอค่ะ
หนูรู้สึกว่าถึงแม้เราจะ อายุ30 40 50 60 ... ก็ยังอยากให้มีความตื่นเต้น และกระตือรือร้นในการทำงาน หรือกิจกรรมทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อให้รู้สึกว่าเราไม่ได้หยุดนิ่ง ไคยอยู่กับที่ และมีชีวิตชีวาเสมอ
***ที่อาจารย์คิดว่านักศึกษาต้องการอะไรคล้ายๆกัน อาจไม่เป็นจริงเสมอไปนะค่ะ
หนูรู้สึกว่า หลักการในการดำรงชีวิตที่แต่ล่ะคนมี ทำให้เต้องการสิ่งที่แตกต่าง และมีการกระทำที่ต่างกันค่ะ
อาจดูเหมือนว่าเราทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง แต่ก็มีผลประโยชน์เพื่อผู้อื่นแฝงอยู่
และขณะที่เราบอกว่ากำลังทำเพื่อผู้อื่น ก็มีผลของการกระทำต่อตัวเองอยู่เช่นกัน หนูรู้สึกว่าเป็ฯอย่างนั้นค่ะอาจารย์ อาจจะถุกหรือผิดก็ได้
อาจารย์คะ หนูมาใหม่ย่อมเป็นธรรมดา ที่จะต้องกลัวและกังวลกับอะไรๆ ที่หนูไม่เคยพบเคยเจอ ส่วนความคาดหวัง หนูคิดว่าคนเรามันก็ต้องมีเป็นธรรมดาเรามาที่นี่เพื่อเรียน เพื่อหาประสบการณ์ของการจะเป็นผู้ใหญ่ในวันข้างหน้า ตั้งแต่ออกจากมาเราก็พก ความหวัง ของพ่อแม่ ของตัวเองติดตัวมาแล้ว ว่าต้องเรียนให้จบเพื่อ เอาไปทำอะไรสักอย่างในวันข้างหน้า
อะไรใหม่ๆ หนูคิดว่ามันก็ต้องมีให้อาจารย์พบเห็นบ้างล่ะค่ะ แต่อาจารย์ไม่ได้สัมผัส เพราะหนูรู้สึกว่าเหมือนมันมีเส้นกั้นบางๆกั้นอยู่ จากที่หนูอ่านอะไรๆในนี้ที่อาจารย์เขียนไว้ หนูรู้สึกว่าอาจารยืเป็นคนที่มีอารมณ์ขันนะคะ แบบว่าตลกหน้าตาย แต่ภาพลักษณ์ของอาจารย์ คือ ความนิ่ง นิ่งจนหนูไม่รู้ว่าอาจารย์คิดอะไรอยู่ หนูมองไม่ออกในความนิ่งของอาจารย์ เค้าบอกว่าคนที่น่ากลัว คือ คนที่นิ่งที่สุด แล้วยั่งงี้จะไม่ให้หนูกลัวก็คงยังไงๆนะคะ
หยั่งเชิง...หนูก็มาหยั่งเชิงดูท่าทีของอาจารย์ในนี้เหมือนกันล่ะค่ะ เค้าว่ากันว่า รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง แต่ดูเหมือนว่า ตอนนี้หนูยังไม่ค่อยรู้อะไรที่จะนำไปรบเลยค่ะ
*_* สวัสดีค่ะ
อาจารย์คงไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะถ้าหนูคิดแบบนี้
แสดงความคิดเห็น