...เปิดเทอมใหม่...หัวใจว้าวุ่น...

...ผมทำงานเกี่ยวกับการศึกษาของมนุษย์ที่โตแล้ว แต่การเปิดเทอมใหม่ก็นำความหฤหรรษ์อันแสนจะตื่นเต้นและค่อนข้างจะวุ่นวายมาสู่ชีวิต ไม่ต่างไปจากสมัยที่เราเป็นนักเรียน จะมีก็แต่สถานภาพที่เปลี่ยนไป จากคนที่นั่งฟากหนึ่งของห้อง ย้ายไปอีกฟากหนึ่ง เพราะมีความรู้ความเข้าใจในบางเรื่องมากกว่าเดิมเล็กน้อย ...(พอดีต้องรีบไปทำงานรอบที่สองของวัน เดี๋ยวจะกลับมาใหม่...นะครับ)...

.

.

.

...การใช้ชีวิตแบบบุคลากรทางการศึกษาทำให้เรามองภาพของการเปิดเทอมต่างไปจากวิธีมองในสมัยที่เรายังเป็นละอ่อนได้พอสมควร เป็นเพราะเราได้มีโอกาสเห็นอะไรต่ออะไรมากขึ้นตามวันเวลาที่เปลี่ยนไป เป็นเพราะเราพบคนมากหน้าหลายตา ซึ่งมีความคิด มีนิสัยแตกต่างกัน ซึ่งยังเปลี่ยนหน้าไปเรื่อยๆ ตามภาคเรียนที่เปลี่ยนไป ความตื่นเต้นสมัยเด็กๆ ที่เคยเกิดกับเรานั้นจึงเปลี่ยนตาม...แต่ไม่ถึงกับหายไปเสียเลยทีเดียว หากเปลี่ยนรูปลักษณ์ของความตื่นเต้นอีกแบบหนึ่ง ตามมาด้วยภารกิจ ความรับผิดชอบ และเรื่องอื่นๆ อีกมากมาย ทั้งสนุก มีความหวังในการทำสิ่งแปลกใหม่ และความวิตกกังวลว่าจะมีเรื่องที่ชวนให้เสียอารมณ์และความตั้งใจที่มีอยู่ในช่วงต้นๆ ของการทำงานในเทอมนั้นๆ...

.

...ความว้าวุ่นในใจที่มาพร้อมกับเทอมใหม่ อาจเป็นเรื่องท้าทายที่เป็นส่วนหนึ่งของความตื่นเต้นนั้นก็ได้...